Dramlar...

-

Dramlar güzel manzaralardan daha çekicidir. Güzel bir çiçek ile ölmüş bir köpek yanyana durduğunda, ölümün o kesif bakışı kişiyi öylesine kendine çeker ki, o an dünya hep ölüm olur. Ruh, sahibini güzelin sarhoşluğundan manasının kıyımına bakmaya zorlar. Ölüme boyanan gözler ise bir süre renkleri içemez, gökyüzü hala mavidir ama gözler karanlık...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Beraber Olabilirdik (Şiir)

-
Resim
Yakın olabilirdik. Birbirini gece ve gündüzde kovalayan Cömertçe ışıklarını paylaşan Aynı gökyüzünün sakini güneş ve ay gibi. Ve yanyana olabilirdik Muhtevası yüzünden, aynı deryada bir olamayan Fakat okyanusların kenarlarında buluşup Sevişen tatlı ve tuzlu sular gibi Beraber olabilirdik… Hüseyin Ütün http://www.huseyinutun.com/siir/beraber-olabilirdik/
Devamı

Ruhların Okyanusu

-
Resim
Madde alemde gezinip duran ruhlarız. Kendimizden önce nesillerce heba olan et ve çeliği hesaba katmadan, an'ın bize getirdiği ile oyalanır dururuz. Şiddetli gelişim öylesine vahim bir olgu ki onun gerçekten olmadığını söylemek ermiş işi. Yani olaylar gerçekleşir ve önümüze gelir; benliğimiz bu gerçekliği kavramak için öylesine isteklidir ki... Sanki tedbir edecek başka varlık yoktur alemi bizden başka. Olaya yakınlaşmalı, çözmeli ve ona muhakkak tesir etmeliyiz. Yerinde duran şeylerin ismini biliriz. Kayalar, ağaçlar veya... Bizler yerinde durmakla ancak cezanın en büyüğünü yeriz. Yerimizde saymak yasak bize. Ya şövalyeler gibi savaşacağız veya öğrenecek,  öğreteceğiz. İnsan bilinci ve bedeni, yerinde saymayı ceza kabul eder. Canınız sıkılır ve ayaklarınız durmaktan yorulur. Sonra kalkmak istersiniz. Bela ile dolu olsa bile, bu alemin canına, umudunuzu, hediyelerinizi bulmak için dalarsınız. En çirkin bile umutludur, aynı güneşi paylaştığı diğer şanslıların rızkından kazanmak
Devamı

Dante: Kayıp Cennet - 2 (Fantastik Roman)

-
Resim
  Şüphe İyidir Yanaşan Amirale dürbününü uzatan Binbaşı “On derece kuzeybatı efendim!” dedi.   Baştonyek güçlü çenesini kasarak iç çekti ve “Nedir bu Binbaşı?” diye sordu. “Bir gemi efendim!” “Şüphesiz.” diyerek tek gözünü Dani’ye dikti. “Özür dilerim efendim, Kraven’ı bilirsiniz?” ‘Kraven… Çıplak ayak Kraven’mı?” “O ayyaş katil mi? Hayır efendim Adalar Katliamını yapan Kraven.” “Bin kişiyi çıplak elleri ile öldüren Kraven mı?” “İşte o. Galen’den savaşa katıldığını duymuştum.” “Beni niye uyandırdığını söyle yüzbaşı.” “O düşündüğümüz Kraven. Gemisinin adına bakın.” Baştonyek iç geçirip alaycı bir ifadeyle dürbününü yeniden kaldırdı. “Kraven Ohayo ve Tayfası… Deniz tanrıları aşkına, tebeşirle yazmışlar.” “Kendime sorduğum şu…” diyerek lafa kaldığı yerden devam edecekti Dani fakat Baştonyek yarıda kesti. “Şunu soruyorsun; O harabe gemi ile bu ıslak cehennemde nasıl canlı kalabilmişler?” “Hayır efendim sorum şuydu; O harabe gemi ile neden en büyük
Devamı