İhtiyar ve Kör


-İhtiyar ve Kör-

Dirilikten uzaklaşan ten başlayınca bozulmaya
Bu İhtiyar adamı bir korku sardı hayatta
Aklının sınırları uzanırken diri sonsuzluğa
Aynalarla tanıştı, benzemeyen hiçbir dosta

Aynalar gerçek bir dosttur.
Aynalar yalan söylemez.
Aynalar kesif bir düşmandır
Aynalar kusur kabul etmez.

Gözleri renge kapalı tutmak
Böyle mühim bir iştir ancak
Gözler her rengi seçmemeli
Ve bazen bir nimettir kör olmak.

Gökkuşağını dinlemelisin körden
O ne muazzam bir teşbihtir
Şehvetsiz bir manzara en kötüsünden
Bağlardan kayıtsız saf bir nimettir.

İhitiyar halen bir çıkış arıyor
Tıpkı kollarına davranan kolsuz gibi
Ölümsüz sandığı gençliği arzuluyor
Arzulanan cehennemin ta kendisi

Ve -ne yazık şöyle sanan; dünya hep yarar…

Yararı surette bulana, düşman olur birgün aynalar.



H. Hüseyin ÜTÜN

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Beraber Olabilirdik (Şiir)

Ulu Meyve Ağacı (şiir)

Dante: Kayıp Cennet - 2 (Fantastik Roman)